میدونست دلم اسیره،ولی رفت میدونست گریم میگیره،ولی رفت میدونست تنهایی سخته،میتونست باهام بمونه ولی رفت…

.

.

         پرواز را از من آموخت اما با دیگری پرید…

بوی فراموشی گرفته ام ، رنگ تنهایی
دلشکستگی ، بغض و خاموشی چیزی نیست
گمانم تاریخ مصرفم گذشته است . . .
 

فراموشت نمی کنم تا جان در بدن دارم، دیدی فراموشت کردم بدان تن در کفن دارم

یه وقتایی
یه حرفایی
چنان آتیشت میزنه
که دوست داری فریاد بزنی،
ولی نمیتونی!
دوست داری اشک بریزی،
ولی نمیتونی!
حتی دیگه نفس کشیدنم برات سخت میشه!
تمام وجودت میشه بغضی که نمیترکه،
به این میگن
"درد بی درمون

باز در کلبه عشق عکس تو مرا ابری کرد عکس توخنده بر لب داشت ولی اشک مرا جاری کرد